روزهای دانشجویی

من همیشه در لحظه تصمیم میگیرم و نمیدونم کاری که کردم چقدر درست بوده

سال گذشته تصمیم گرفتم که میخوام چندسال کار کنم و بعدا اگه خواستم تخصص بگیرم دلیلش هم یکی از رزیدنتای دانشکدمون بود که بعد ار 8سال تخصص گرفته بود.مهاجرت اولویت نیست برام چون پولشو ندارم حتی اینکه نصفشو خودم بدم نصفشو خانواده هم ندارم و با شرایط حال از لحاظ اقتصادی ما جز همون دسته ایم که فقط پول برای خورد و خوراک دارن . متوسط یا متوسط رو به پایین

در نتیجه حس میکنم فرصت ازمون رزیدنتی رو از خودم گرفتم .سال اخر توی دانشکده ما عملا اگه واحد مونده ای نداشته باشی بیکاری خیلییی و الان که بهش نگاه میکنم من که پلن مهاجرت رو فعلاها ندارم میتونست فرصت خوبی باشه برای امادگی برای امتحان و یکبار شرکت کردن.

ولی اون تایم اینقدر از خوندن و بودن در محیط اکادمیک خسته شده بودم که میگفتم نه نمیخوام فقط میخواستم دفاع کنم و دیگه دانشکده ای رو نبینم و حالا حس میکنم پشیمونم و فرصتمو از دست دادم